Energia z wiatru - fakty i mity

Lokalizowanie turbin poprzedzane jest każdorazowo wnikliwą analizą akustyczną przeprowadzoną zgodnie z obowiązującymi w kraju normami.

Rozprzestrzenianie dźwięków zależne jest od specyfiki terenu (np. ukształtowanie terenu, skupiska drzew), na zmniejszenie natężenia dźwięku wpływa bezpośrednio wysokość turbin.

Zgodnie z obowiązującym w Polsce prawem oraz wieloletnimi badaniami, za bezpieczne natężenie dźwięków dla ludzi w budynkach mieszkalnych uznaje się 40 dB nocą oraz 45 dB za dnia.
Normy obowiązujące w Polsce są jednymi z bardziej rygorystycznych w Europie i na świecie, np. w Holandii 47 dB (nocą i za dnia) w Norwegii 45 dB (nocą i za dnia), w USA zależenie od stanu 45-55 dB nocą i 50-55 dB za dnia.

Dźwięk, emitowany przez pracujące turbiny, który dociera do najbliższych gospodarstw domowych położonych w ich sąsiedztwie, porównywalny jest do tzw. „szmerów” występujących w każdym domu. Dźwięki o takim natężeniu nie są głośniejsze niż te emitowane np. przez standardową nowoczesną lodówkę. Im większa odległość turbiny od gruntu, tym natężenie dźwięku docierającego do powierzchni jest niższe.

Należy pamiętać, że określone normy dotyczą natężenia dźwięku mierzonego na zewnątrz budynku. Dźwięk docierający do pomieszczeń, ze względu na właściwości izolacyjne obiektów budowlanych, będzie praktycznie niesłyszalny.

Infradźwięki to rodzaj fal dźwiękowych niesłyszalnych dla człowieka. Występują powszechnie w środowisku. Generowane są zarówno podczas procesów naturalnych np. falowanie na morzu, jak i sztucznych np. praca silnika samochodu.

Infradźwięki wytwarzane przez turbiny wiatrowe są na porównywalnym poziomie do generowanych powszechnie w środowisku naturalnym.

Nie stwierdzono szkodliwego wpływu infradźwięków generowanych przez turbiny wiatrowe na zdrowie człowieka ani na środowisko, które go otocza.

Efekt migotania cienia polega na powtarzającym się powolnym przesuwaniu cienia po terenie, podobny efekt daje cień rzucany przez niewielkie chmury w słoneczne dni.

Usytuowanie turbin zgodnie z przyjętymi normami ogranicza występowanie efektu migotania do kilkudziesięciu godzin w skali roku, czyli nie dłużej niż 30 minut na dzień (zwykle jest to maksymalnie kilka minut). Występuje w krótkich okresach dnia tj. w godzinach porannych i popołudniowych i jest zauważalny głównie w okresie zimowym, kiedy słońce w stosunku do horyzontu wznosi się najniżej.

Liczba dni o pełnym nasłonecznieniu zimą jest dużo niższa w porównaniu z innymi porami roku.
Jednak w niektórych przypadkach możliwe jest czasowe wyłączenie lub spowolnienie pracy turbiny, aby całkowicie wyeliminować zjawisko migotania cienia.

Migotanie cienia wytwarzane przez turbiny wiatrowe pozostaje bez wpływu na ludzi i zwierzęta. Efekt migotania mylnie określany jest jako efekt stroboskopowy. Zauważmy, że nowoczesne turbiny to urządzenia wolnoobrotowe, które poruszają się z prędkością maksymalną wynoszącą 20 obrotów na minutę. Aby osiągnąć efekt stroboskopowy, turbiny musiałyby poruszać się z prędkością 2,5-krotnie większą.

W Polsce warunki sprzyjające powstawaniu lodu na łopatach turbin są zjawiskiem niezmiernie rzadkim, występują średnio 1 dzień w roku.
Zgodnie z prowadzonymi badaniami i obserwacjami oderwane od łopaty kawałki lodu mają niewielkie rozmiary i opadają w świetle obrotu łopat turbiny, a więc nie stwarzają zagrożenia dla zabudowy i mieszkańców.

Pozostawiony w wyniku prac projektowych bufor bezpieczeństwa wynoszący minimum 500 metrów od zabudowań i obiektów infrastruktury skutecznie eliminuje ewentualne zagrożenia w związku z potencjalnym oderwaniem się kawałka lodu od turbiny.

Ze względu na rzadkość występowania powszechną praktyką w przypadku oblodzenia łopat, jest ich czasowe zatrzymanie do momentu samoczynnego roztopienia powstałej pokrywy.

Wszystkie urządzenia wytwarzające, przesyłające lub zużywające energię elektryczną, co do zasady wytwarzają pole elektromagnetyczne.

Wartość pola elektromagnetycznego emitowanego przez turbiny wiatrowe, które mierzone jest przy powierzchni terenu w bezpośrednim sąsiedztwie turbiny, ma wartość niższą niż tło występujące w środowisku.

Pole elektromagnetyczne powstaje również podczas naturalnych procesów występujących w środowisku, a związane jest z promieniowaniem Ziemi, Słońca i jonosfery. Natężenie pola elektrycznego wytwarzanego przez telefony komórkowe, wynosi do 0,009 kV/m i jest to taka sama wartość jak pole elektryczne, które dociera z gondoli turbiny wiatrowej do powierzchni terenu.

Oddziaływanie turbin wiatrowych na rośliny oraz grzyby występuje jedynie na etapie budowy parku wiatrowego, ma charakter punktowy, krótkotrwały, ograniczony do bezpośredniej lokalizacji turbin i zaplecza budowy.

Wpływ turbin wiatrowych na zwierzęta dziko żyjące także jest incydentalny, zauważalny  jedynie w trakcie trwania budowy. Po uruchomieniu wiatraków zwierzęta wracają na wypas w ich pobliże. Nie ma też naukowych dowodów negatywnego wpływu turbin wiatrowych na zwierzęta hodowlane Zwierzęta żyjące w sąsiedztwie turbin wiatrowych rozwijają się prawidłowo, a ich zachowanie pozostaje bez zmian.

Jeśli mówimy o wpływie na ptaki, minimalizujemy go już na etapie prac projektowych. Prowadzone są one m.in. w oparciu o dane środowiskowe udostępnione przez Regionalne Dyrekcje Ochrony Środowiska, w związku z tym każdą turbinę lokalizuje się, uwzględniając aktualne dane. Uzyskane informacje dotyczą m.in. stref ochrony ostoi, miejsc rozrodu, regularnego przebywania i przelotów ptaków, na podstawie których wytyczane są bufory bezpieczeństwa od stref ochrony.

Każda realizowana pojedyncza inwestycja poprzedzona jest rocznym monitoringiem ornitologicznym w celu uzyskania jak najdokładniejszych informacji o lokalnych uwarunkowaniach, w celu minimalizowania wpływu na środowisko.

Statystycznie turbiny wiatrowe odpowiadają jedynie za śmierć 0,01 % ptaków. Najistotniejszym czynnikiem wpływającym na ich śmiertelność są kolizje z budynkami i zamontowanymi na nich przeszkleniami (59%), kolejne to śmierć w wyniku kolizji z liniami elektroenergetycznymi (14%), drapieżne zachowania kotów (10%), kolizja z samochodami (8%), działanie pestycydów (7 %).